اجاره: رئیس اتاق بازرگانی ایران اظهار داشت: مشکل اساسی در برنامه های توسعه متوازن کشور وجود دارد؛ این امر مساله ای اساسی به حساب می آید که بدون حل آن نمی توانیم مشکل آب، صنعت و کشاورزی را حل نماییم.
به گزارش اجاره به نقل از ایسنا، غلامحسین شافعی در همایش ملی مدیریت آب در شرق کشور در اتاق بازرگانی با اشاره به اینکه امروز بحرانی ترین نقطه کشور درباب مساله آب خراسان رضوی است، اظهار نمود: هم اکنون در استان خود، محل هایی داریم که بیشتر روستاهایش آب شرب را با تانکر دریافت می کنند؛ در این مناطق شاهد توسعه صنایعی هستیم که برای آینده خطرناک می باشد. به بهانه توسعه غیر مطالعه شده و غیر کارشناسی و نان درآوردن، زندگی را از مردم آن منطقه می گیریم؛ با این نگاه آینده خطرناکی خواهیم داشت و در مجموع اگر برنامه های ما یک برنامه توسعه متوازن منطقه ای نباشد، اوضاع به همین صورت خواهد بود.
وی با اشاره به اهمیت مساله آب و تاثیر بحران کم آبی در سایر حوزه ها اشاره کرد: مشکلی اساسی در برنامه های توسعه منسجم و توسعه متوازن کشور وجود دارد؛ این امر مساله ای اساسی به حساب می آید که بدون حل آن نمی توانیم مشکل آب، صنعت و کشاورزی را حل کنیم؛ در واقع در سیستم قاعده گذاری کشور مشکلاتی وجود دارد، بدین سبب تا این مشکلات مرتفع نشوند، نمی توانیم مشکلات را از سطوح پایین تر حل و فصل نماییم.
رئیس اتاق بازرگانی ایران با تاکید بر اینکه ما قانون کم نداریم، عنوان کرد: اما فرار از قانون را از خود مجریان قانون چطور حل کنیم؟ کسی در این زمینه پاسخگو نیست و سوال هم در این زمینه کم است. امیدواریم برگزاری این همایش شروع میمونی باشد و ورود مردم و بخش خصوصی به مساله آب با تاثیرگذاری تشکل های بخش خصوصی و مردم نهاد را ببینیم.
شافعی اشاره کرد: برنامه های ۵ ساله توسعه ای خیلی وقت ها با نگاه عدالت خواهانه تدوین شده اما هیچ یک از آنها به اهدافش نرسیده؛ توسعه منطقه ای چه قبل و چه پس از انقلاب به این بستگی داشته که آیا افراد ذی نفوذ محلی در تدوین آنها نقش داشته اند یا خیر. اگر نقش داشته اند آن منطقه توسعه را آغاز نموده اما اگر افراد ذی نفوذ محلی نبودند، آن منطقه در فقر و فلاکت باقی مانده و هنوز در فقر غوطه ور است. مساله این است که هیچگاه برنامه های توسعه ما بر طبق یک نگاه آمایش تدوین و اجرا نشده است.
وی اظهار داشت: آیا میگردد برای کشوری با این تنوع آب و هوایی، اقلیمی و قومیتی نسخه ای واحد در مرکز نوشت و گفت آنرا اجرا کنید؟ آیا برنامه هایی که برای توسعه تدوین میگردد در گیلان با سیستان و بلوچستان می تواند یکسان باشد. نتیجه وضع کنونی نسخه های واحدی است که برای مناطق مختلف داده شده و هنوز هم به قوت خودش باقی است. در واقع اشکال کار ریشه ای تر از این است که بخواهیم بدون نگاه به بقیه عوامل، مشکلات آب را حل نماییم. ما اصلا برنامه نداریم و تمام حرکات ما با چشم های بسته انجام میگردد.
