به گزارش اجاره یک اقتصاددان با اشاره به اینکه هدف تحریم تضعیف تولید است، اظهار داشت: بهترین شیوه مقابله با تحریم تقویت تولید و کاهش موانع است برای اینکه در غیر این صورت اهداف کشور تحریم کننده به ثمر می نشیند.
به گزارش اجاره به نقل از مهر، حسین راغفر امروز در نشست خبری همایش بین المللی اقتصاد جهانی و تحریم ها، با اشاره به اینکه در شرایط فعلی یکی از اصلی ترین موضوعات اقتصاد کشور بحث تحریم هاست، گفت: در ۴۰ سال اخیر یکی از طولانی ترین تحریم های اقتصادی مقابل کشور ما اعمال شده و البته در سالهای اخیر شدت این تحریمها گسترده تر شده است.
این اقتصاددان با اشاره به اینکه اثرات تحریم تنها مربوط به ایران نیست و این مساله بر کل اقتصاد جهانی تأثیر می گذارد، اضافه کرد: ریچارد نفیو در کتاب هنر تحریم هدف تحریم های اقتصادی را حداکثر کردن رنج مردم با تاکید بر ایجاد شورش مقابل حکومت ها عنوان کرده است. بر این اساس در دنیای امروز تحریم های اقتصادی به ابزار جایگزین جنگ نظامی تمام عیار تبدیل گشته اند.
وی افزود: در ۴۰ سال قبل ابزارهای مقابله با تحریم در کشور ما فعال گردیده است اما در شرایط کنونی لازم است اقدامات گسترده تری برای این منظور صورت گیرد که بر این اساس در همایش اقتصاد جهانی و تحریم ها از محققین اقتصادی، سیاسی حقوقی کشورهای مختلف کمک گرفته شده است.
راغفر اظهار داشت: افراد و اساتید دعوت شده به همایش با تهدید جدی دولت آمریکا روبه رو شده اند چونکه حضور در کنفرانس های ضدتحریم نوعی خیانت به آمریکا محسوب شده و سابقه تنبیه محققین ضدتحریم نیز به خوبی مؤید این مساله است.
وی افزود: خانم جوی گوردون از افراد و حقوقدانهای برجسته حوزه تحریم هاست که به خصوص در ارتباط با تحریم کشور عراق کتابی را نیز منتشر نموده است اما با عنایت به تهدیدهای آمریکا امکان حضور در کنفرانس را نیافت.
جلوگیری از فرار مالیاتی بجای آزادسازی یارانه ها
راغفر در ادامه ضمن انتقاد از سیاست آزادسازی یارانه ها، گفت: آزادسازی یارانه ها و پرداخت هزینه از طرف مردم اقدامی در امتداد تشدید تحریمها ارزیابی می شود.
این اقتصاددان اظهار داشت: در سال قبل ۲۰ بنگاه خصولتی نزدیک به ۷۶ هزار میلیارد تومان سود خالص داشته اند اما مالیات پرداختی آنها نزدیک به صفر بوده است؛ بجای سیاست آزادسازی باید سیاست مالیات ستانی از بنگاه هایی که فرار مالیاتی دارند در دستور کار قرار گیرد برای اینکه این مساله یک راهکار مشخص برای عبور از خسارت های تحریم پیشِ روی دولتمردان ایران است.
راغفر تاکید کرد: بنده مخالف آزادسازی یارانه های انرژی هستم که دولت برای جبران کاهش منابع ناشی از تحریم های اقتصادی در دستور کار قرار داده است چونکه نتایج این سیاست در ۳ دهه گذشته مشخص بوده و هیچ دستاوردی جز افزایش فقر و نابرابری به اقتصاد کشور در نتیجه این سیاستها تحمیل نشده است.
وی اضافه کرد: ایران یکی از قدیمی ترین نظامهای مالیاتی دنیا را دارد چونکه دولتها سر چاه نفت بوده اند و نظام مالیاتی کارآ در کشورمان شکل نگرفته و بنا بر این با فرارهای مالیاتی گسترده مواجه بوده ایم.
راغفر افزود: اگر منافع مردم در سیاست های اقتصادی دولت دیده شود مشخصاً می توان ادعا کرد که سیاست های ضدتحریم در کشور به وجود آمده است در غیر این صورت سیاست ها منجر به تشدید تحریم ها خواهد شد.
وحدت نظری بین سیاستگذاران مبارزه با تحریم وجود ندارد
این اقتصاددان با انتقاد از عدم تمرکز دستگاه های متولی در مقابل تحریم های آمریکا، گفت: دستگاه های مختلفی در کشور در امر سیاستگذاری مبارزه با تحریم های اقتصادی فعال می باشند اما وحدت نظری در این عرصه وجود ندارد.
وی افزود: این در شرایطی است که در آمریکا نهادهای پرقدرتی به صورت مشخص به روی مسئله تحریم ایران متمرکز هستند و بر همین مبنا یکی از کاستی های ما در مقابل سوژه مقابله با تحریم همین عدم تمرکز و یک پارچگی نهادهای تصمیم گیر و سیاست ساز است.
تجارت باید در خدمت تولید باشد
وی با اشاره به اینکه تحریم ها وجوه مختلفی دارد که یکی از این وجوه منتفعین تحریم هاست، گفت: تحریم ها در هر دو سو یعنی کشور تحریم کننده و کشور تحریم شونده ذی نفعانی دارد؛ در امریکا بیشترین استفاده از تحریم ها نصیب شرکت های نفتی و تولیدکنندگان اسلحه می شود.
این اقتصاددان اضافه کرد: در کشور تحریم شونده نیز به سبب ایجاد محدودیت، فرصت هایی برای گروه هایی ایجاد می شود تا از تجارت سود کسب کنند.
وی افزود: چاره تحریم ها داخلی است؛ باید به ظرفیت های تولید در داخل توجه گردد و نباید فقط تجارت مدنظر نباشد؛ اگر تجارت در اختیار تولید نباشد برای اقتصاد سم است.
تضعیف تولید هدف تحریم است
راغفر تصریج کرد: تضعیف ظرفیت های تولید که در اثر شک های ارزی به وجود آمد و هدف کشور تحریم کننده را تامین کرد، بسیار برای اقتصاد مضر است؛ بهترین شیوه مقابله با تحریم تقویت تولید و کاهش موانع است برای اینکه در غیر این صورت اهداف کشور تحریم کننده به ثمر می نشیند. درآمدهای مالیاتی عموما باید از بخش مصرف کسب شود نه اینکه تمام بار روی دوش تولید باشد.
وی اشاره کرد: هم اکنون برخی با استفاده از رانت های بزرگ خصوصاً رانت ارزی و بهره جویی از منابع ارزان قیمت سودهای افسانه ای کسب می کنند و از آن طرف در تامین منابع دولت و جامعه هیچ نقشی ایفا نمی کنند.
این اقتصاددان اظهار داشت: این افراد هستند که از یارانه پنهان بهره مند شده اند و نهایت استفاده را می برند و اقشار دیگر بهره چندانی از این مساله نبرده اند.
راغفر در ادامه گفت: روی دیگر تحریم، رفتارهای نظام سلطه است؛ نظام سلطه در دنیا تلاش می کند که تجاوزها و اقدامات پرهزینه خودرا به لحاظ انسانی و عقلانی توجیه کند و به آن مفهوم «تحریم عادلانه» بدهد.
وی اضافه کرد: در صورتیکه تحریم به هیچ وجه نمی تواند عادلانه باشد چه برسد به اینکه کشور تحریم کننده، محدودیت ها را جهانی می کند و کشورهای دیگر را از برقراری ارتباط با کشور تحریم شوند منع می کند.
گفتنی است، همایش بین المللی اقتصاد جهانی و تحریم ها در تاریخ ۱۷ و ۱۸ مهر ماه در دانشگاه الزهرا انجام خواهد شد.
منبع: اجاره
