به گزارش اجاره نماینده مردم تهران بااشاره به فسادهای واگذاری هپکو اراک، اظهار داشت: مالک هپکو درسال اول واگذاری آقای زنگنه را رئیس هیئت مدیره می گذارد که یک میلیارد و ۴۰۰میلیون تومان فقط پاداش ایشان در یک سال است.
به گزارش اجاره به نقل از مهر روح الله ایزدخواه عصر امروز در جلسه بررسی ابعاد خصوصی سازی، اظهار داشت: از بین تمام خصوصی سازی ها، تنها ۲۳ درصد به بخش واقعی رسیده است ازاین رو اگر اهداف کلی سیاست را شاخص بگذاریم بند به بند آن در خصوصی سازی ها نقض شده است. وی با بیان تناقض های عمل و سیاست های کلی نظام، تصریح کرد: یکی از اهداف اصل ۴۴، شتاب بخشیدن به اقتصاد بود که شاهد می باشیم انجام نشد، هدف دیگر گسترش مالکیت به مردم بود اما شاهد می باشیم بعضی از واگذاری ها به دونفر سپرده شد. روح اله ایزدخواه عنوان کرد: اگر نگاه مشکل ریشه ای را نداشته باشیم و صرفا بخواهیم ترمیمی به مبحث نگاه نماییم موفق نخواهیم بود و به علت اینکه سال آخر دولت می باشد و دولت هم برای واگذاری عجله دارد اتفاق های بدتری هم خواهد افتاد. این نماینده مجلس اظهار داشت: ازاین رو باید ترمزی در این راه گرفته شود. جایی شنیدم که رهبری فرمودند مقصود ما از خصوصی سازی مردمی سازی بود اما متأسفانه شاهد این هستیم که همان مقدار توسعه اجتماعی در زمان دولتی بودن هم برقرار نشده است. وی افزود: افزایش کارایی هدف دیگر آن بود که شاهد می باشیم در هپکو از تولید حدود ۲۰۰۰ دستگاه، به ۳۰ دستگاه رسیده است! هدف دیگر سیاست گذار، افزایش تعاونی ها در اقتصاد ملی بوده است که در اجرا تقریباً هیچ است البته در تأسیس کارهایی شد اما در عمل پیش نرفت و تعاونی اساسا از جانب مجری مدنظر نبوده است. کاستن از بار مالی دولت هم جزو رسالت های اصل ۴۴ دولت بود اما هم اکنون باید از جیب دولت پول کارگرها را بدهیم ازاین رو روندی که تا امروز رفتیم اساسا غلط بوده است.روند واگذاری هپکو به چه صورت بود؟روح الله ایزدخواه اظهار داشت: اگر شما بخواهید یک نانوایی را به کسی بدهید از او تست می گیرید که آیا فرضا خمیرزدن بلد است یا خیر اما توضیح خواهم داد که شرکت هپکو چگونه واگذار شده است. وی افزود: هپکو، شرکت سرآمدی بوده که از سال ۵۰ که تأسیس شد و در حوزه مهندسی جنگ هم ماشین الات سنگین جنگ مانند نی کوب که در مرداب و… قابلیت عملکرد داشت را ساخت و تا مرز خودکفایی کامل در ماشین سازی سنگین یعنی موتور سازی پیشرفته بود اما از اواخر سال ۸۵ واگذار می شود و یک بلوک سهام ۶۰ درصدی را به علی اصغر عطاریان می دهند ایشان یک سال پیش از تملک هپکو، شرکتی صوری و کاغذی بعنوان واگن سازی کوثر میزند که این شرکت هیچ عملکردی نداشته است. روح اله ایزخواه اظهار داشت: این فرد از بدهکان بانکی بوده است با این وجود ۲۰ میلیارد تومان تسهیلات می گیرد که بتواند در مزایده شرکت نماید. سوالی که مطرح می شود اینجاست که اگر واقعاً این فرد توانمند است و قرار نیست از دولت ارتزاق کند چرا وام می گیرد؟وی افزود: هپکو ۳۰۰ میلیارد تومن ارزش گذاری شد در حالیکه ارزش املاک هپکو بدون ماشین آلات و ارزش برند که ۱۱۰ هکتار ملک است، در سال ۹۷، ۲، ۲۰۰ میلیارد تومان بوده است. برای پرداخت هم قرار بوده است ۷۵ میلیارد را ۵ ساله اقساطی بدهد اما یک قسط می دهد و مابقی قسط ها را نمی دهد. اتفاق دیگر این است که ایشان بیشتر از ۱۰ شرکت اقماری ذیل هپکو برای تسهیلات گیری بوجود می آورد دلیل آن هم این بوده که هپکو سقف تسهیلاتش پر بود و نمی توانست تسهیلات بگیرد. این نماینده مجلس اظهار داشت: این فرد ماشین آلات هپکو را به این شرکت های اقماری واگذارمی کند و نهایتاً بدهی هپکو را به هزار میلیارد تومان می رساند اما تولید چقدر است؟ تولید، از ۲۱۴۵ دستگاه طی ده سال به ۳۰ دستگاه در سال می رسد!وی افزود: ایشان در سال اول واگذاری آقای زنگنه را رئیس هیئت مدیره می گذارد که یک میلیارد و چهارصد میلیون فقط پاداش ایشان در یک سال است و آقای حجتی به همراه ۲۰ تن از معاونین سابق وزارت جهاد کشاورزی را این در شرکت بعنوان اعضا هیئت مدیره شرکت های اقماری منصوب می کند.هپکو اگر قرار بود به دولت بازگردد باید به ایدرو بازمی گشتایزدخواه درباره هپکو اظهار داشت: در نهایت پس از ورود سازمان بازرسی در ۱۰ مرداد ۹۷، اعلام می شود که باید این حکم ابطال شود امروز هم سند به اسم ایشان است اما اسماً به ایمیدرو واگذار شده است اینجا حتی جای این سوال است که چرا این شرکت به ایمیدرو واگذار شد در حالی باید به ایدرو باز می گشت. این نماینده مجلس اظهار داشت: در سال ۸۵، حدود ۲۵ میلیارد تومان سود عملیاتی شرکت بوده است و حتی به لحاظ صادراتی هم در خاورمیانه عملکرد خوبی داشته و عراقی ها تقاضای ایجاد خط تولید در این کشور را کرده بودند. ازاین رو مشاهده می نماییم که یک شرکت موفق را به بدترین شکل ممکن خصوصی می نماییم، کجای این اسمش خصوی سازی است؟!وی افزود: ما شاهد این هستیم که مزیت بارز ما در صنعت ماشین سازی از بین می رود اما نیاز کشور به ۳۰۰۰ ماشین سنگین است از واردات تأمین می شود. مالک شرکت که غارت کرده است ۴۰ درصدی هم که در بورس سهام دار هپکو هستند، در حال سوداگری اند. ایزدخواه اضافه کرد: نکته قابل توجه اینجاست که پس از اینکه شرکت از مالک گرفته شده ایمیدرو مدیرعاملی را می گذارد که به علت فرار مالیاتی و بدهی بانکی حق امکان امضا ندارد!چرا خصوصی سازی مهم استایزدخواه با اشاره به علل ضرورت حرکت به سمت خصوصی سازی، مطرح کرد: آن چیزی که درباره شروع خصوصی سازی می شود از آن دفاع کرد، بحث انحصارات دولتی و اینکه دولت در خیلی از لایه ها بازیگر اصلی است و امکان بازیگری به بخش خصوصی که منبع عقلانیت است را نمی دهد، است. وی ادامه داد: بحث دیگر هم توسعه زیرساختی است. دولت نیاز زیادی به زیر ساخت دارد اما با بودجه نفتی نمی تواند از پس عقب ماندگی زیرساختی خود بر بیاید ازاین رو احتیاج به بخش خصوصی دارد که بیاید و این شکاف را پر کند ازاین رو از این منظر، خصوصی سازی قابل دفاع بوده است اما باید به راه رفته نگاه کرد. ایزدخواه درباره علت بیراهه رفتن خصوصی سازی اظهار داشت: اعتقاد دارم بنابر نگاه تکنوکرات ها و سرمایه دار های سوداگرانه گرفتار این معضل شده ایم.در خصوصی سازی با صنعت مواجه هستیم نه یک شرکتوی در زمینه انواع سرمایه داری اظهار داشت: سرمایه داری می تواند صنعتی باشد که باید به تکمیل صنعت بپردازد اما حتی به آن هم عمل نشد. هپکو یک صنعت نیست بلکه صنعت، ماشین سازی است باید زنجیره پسین و پیشین آنرا دید اما دولت این را کاملاً رها کرده است. این نماینده مجلس اظهار داشت: دولت دقیقاً همان سیاست صنعتی بر ماشین سازی که در گذشته داشت را هم پس از خصوصی سازی رها کرد در حالیکه سیاست کلی اعلام می کند دولت مالکیت را باید اعطا کند اما حاکمیت قابل واگذاری نیست متأسفانه دولت از خصوصی سازی، فروش اموال دولت، کسب درآمد برای دولت به منظور کسری بودجه را می خواهد و در عمل رها سازی اتفاق افتاده است. ایزدخواه درباره دو نمونه واگذاری ناموفق، اظهار داشت: هپکو، نخستین ماشین سازی در خاورمیانه بوده و حتی به موتور سازی هم رسیده بود یا هفت تپه بهترین نقطه کشاورزی ایران بوده و نقطه ای است که هر مترش طلاست و این افتضاحات در این شکرت ها رخ داده است.
منبع: اجاره
