دبیر اتاق تجاری مشترک ایران و سوریه اظهار داشت: پشتیبانی از صادرات به سوریه در اولویت سازمان توسعه تجارت نیست.
به گزارش اجاره به نقل از مهر، اصغر میرزایی، دبیر اتاق تجاری مشترک ایران و سوریه در نشست «توسعه تجارت با کشورهای عراق و سوریه؛ فرصت ها و چالش ها»، با اشاره به تاریخچه روابط تجاری کشور سوریه با دیگر کشورهای جهان قبل از وقوع جنگ داخلی، اظهار داشت: بیشترین روابط تجاری سوریه تا پیش از شروع جنگ، با کشورهای اتحادیه اروپا بوده است. بررسی روابط تجاری سوریه نشان میدهد هر زمان که ظرفیت واردات سوریه افزایش پیدا کند، ایران می تواند سهم بیشتری در کسب بازارهای تجاری سوریه داشته باشد؛ البته به شرطی که برنامه مشخصی برای حضور در این بازار داشته باشیم.
وی اضافه کرد: این در حالیست که سازمان توسعه تجارت بعنوان متولی توسعه تجارت هیچ نوع کمکی در توسعه صادرات به سوریه به اتاق تجاری ایران و سوریه نکرده است و حتی وظایفی که طبق قانون باید از جانب سازمان توسعه تجارت به اتاق تجاری ایران و سوریه تفویض شود نیز همچنان بدون متولی باقی مانده است.
تضمین سرمایه؛ لازمه ورود تولیدکنندگان ایران به بازار سوریه
در این جلسه حسن شاه حسینی، رئیس اداره دوم خاورمیانه و شمال آفریقای وزارت امور خارجه اظهار داشت: وضعیت سوریه به سبب تحریم های سزار آمریکا، شرایط جنگی و بیماری، وضعیت خاصی دارد. از سال ۱۳۹۵ که حلب آزاد شد و امنیت و ثبات در سوریه برگشت، تلاش بر این بود، علاوه بر جنبه های حضور نظامی ایران، در زمینه های اقتصادی هم در سوریه حضور داشته باشم. تمام کارهای انجام شده در سوریه بیشتر در حد توافق نامه و موافقت نامه است. در سوریه ای که اقتصاد آن به شدت تضعیف شده است، آیا سرمایه ای برای برای تجار و یا سرمایه گذاران ایرانی وجود دارد؟
وی اضافه کرد: مسئله مهم دیگر، مسئله حمل و نقل و ترانزیت کالا در سوریه است؛ هم اکنون حمل و نقل به صرفه نیست. علاوه بر این تجار ضمانتی برای حضور تجاری خود در سوریه ندارند. پس پیش نیاز هایی لازم است که باید، اول از همه در سوریه فراهم گردد که با اهمیت ترین آن تضمین های لازم برای پشتیبانی از تجار و سرمایه گذاران در سوریه است.
شاه حسینی در آخر اظهار داشت: به سوریه باید واقع بینانه نگاه کرد و شرایط فعلی آنرا سنجید و پیش نیاز تمام این ها، فراهم آوردن شرایط لازم برای تجار و بازرگانان جهت فعالیت اقتصادی در سوریه است. خطوط اعتباری، ضمانت و تامین امنیت، همچون پیش نیازهای اساسی است. سوریه بیشتر از آنکه به دنبال کالاهایی سرمایه ای باشد، به دنبال محصولات مصرفی مانند سوخت و بنزین است.
